Szkoła

Na początku XX wieku powszechnym zjawiskiem na wsi polskiej był analfabetyzm. W Niedomicach nie było szkoły. Wprawdzie w odległych o 4 km Ilkowicach istniała szkoła powszechna tzw. „czteroklasówka”, ale korzystali z niej tylko nieliczni.

Światlejsi mieszkańcy wsi zaczęli starać się o otwarcie szkoły na miejscu. Ich starania zakończyły się powodzeniem. 18 kwietnia 1912 roku nastąpiło otwarcie nadetatowej szkoły podlegającej Ilkowicom, zaś od 1 września stała się placówką samodzielną. Szkoła nie posiadała własnego budynku. Dla nowej placówki oświatowej władze gminne wynajęły izbę w prywatnym, krytym strzechą budynku. Sąsiednie pomieszczenia wynajęto na mieszkania dla nauczycieli.

Z początkiem listopada 1914 roku przerwano naukę. Przez całą zimę w budynku szkolnym kwaterowali żołnierze rosyjscy. Wojskowi zdewastowali szkolne mienie, w końcu rozebrali na opał cały budynek. Jesienią 1915 roku po przesunięciu się działań wojennych, wznowiono zajęcia dydaktyczne w wynajętym czworaku dworskim. Niedomicka szkoła należała wówczas do Kuratorium Okręgu Szkolnego Lwoskiego. Nauka odbywała się w bardzo trudnych warunkach. Brak było podstawowej bazy materialnej - zamiast tablicy był biały papier, na którym pisano węglem. W 1923 roku dzierżawca majątku p. Garlicki, wynajmowaną dotychczas na cele szkolne izbę, przeznaczył dla robotników rolnych. Nauczycielka przeniosła zajęcia do pokoju o pow. 17,5 m2, w którym uczyło się 60 uczniów. Dopiero 10 lat później wyburzono ściankę działową uzyskując w ten sposób powierzchnię 42 m2.

W 1927 roku wykupiono dwa morgi pola pod budowę nowej szkoły. Po upływie 10 lat przystąpiono do prac przygotowawczych. Powołano Komitet Budowy Szkoły. Na czele komitetu stanął dyrektor fabryki Wiktor Czerwiński. Według założeń planu miał to być murowany budynek o pow. 50 m2. Kosztorys przewidywał wydatki na sumę 30 tys. zł. W lipcu 1937 roku rozpoczęto budowę. Pracę prowadziła krakowska firma „Spójnia”. W pracy pomagali liczni mieszkańcy wsi. 27 listopada 1937 roku przekazano do użytku nowy budynek szkoły. Wyposażenie było bardzo skromne i składało się z ławek, 1 globusa, mapy Europy i skrzynki z narzędziami. W budynku szkoły mieściła się także biblioteka TSL.

We wrześniu 1939 roku przerwano naukę, a w budynku szkolnym mieściła się niemiecka kolumna sanitarna. W 1945 roku wznowiono naukę w szkole. 5 lat później dzięki pomocy fabryki, wykonano instalację elektryczną i wiele innych prac (ułożono chodnik i ogrodzono siatką budynek szkolny). Stopniowo poprawiało się wyposażenie szkoły.

W 1957 roku powołano Komitet Rozbudowy Szkoły, w którym na czele stanął Franciszek Markowicz. W roku następnym przystąpiono do prac budowlanych. Prowadzono je w ramach czynu społecznego przy dużej pomocy władz powiatowych. We wrześniu 1958 roku oddano do użytku dwie izby lekcyjne i kancelarię, a w styczniu następnego roku, dwa mieszkania nauczycielskie.

W latach 1960 - 1961 przeprowadzono remont kapitalny budynku. W jego wyniku odnowiono i zmodernizowano pomieszczenia szkolne, wybudowano ubikację i budynek gospodarczy.

W związku z szerokim programem ośmioletniej szkoły należało pomyśleć o rozszerzeniu bazy lokalowej. Z inicjatywy dyrektora NZC - Czesława Uchwata powołano Komitet Budowy Szkoły. Jego działalność skupiała się na przygotowaniu dokumentów kosztorysowych, zebraniu zobowiązań finansowych od mieszkańców Niedomic. Następnie Komitet przystąpił do zbierania zadeklarowanych składek i organizowania imprez dochodowych. Uzyskano w 1967 roku kwotę 1033 tys. zł. Do prac budowlanych przystąpiono w kwietniu 1967 roku. W budowę duży wkład wniosła załoga NZC. Niezależnie od zobowiązań mieszkańców (15 dni pracy i 500 zł) załoga zakładu dobrowolnie opodatkowała się w wysokości 1,5 % od wynagrodzenia, co dało 1518 tys. zł. W kosztach budowy partycypowała również Centralna Rada Związków Zawodowych (2500 tys. zł) i Totalizator Sportowy (500 tys. zł). Do prac włączyły się dzieci ze starszych klas, wykonując wiele prac porządkowych.

7 grudnia 1968 roku uroczyście przekazano młodzieży budynek nowej szkoły. Szkoła otrzymała wówczas imię: „XXV-lecia PRL”. Obok stanął pięcio mieszkaniowy dom nauczyciela. Wówczas do kadry kierowniczej szkoły należeli bardzo oddani sprawie oświaty nauczyciele, wśród których byli: Zdzisław Widliński, Helena Wszołkowa i Tadeusz Latoś. Szkoła została wyposażona w instalację centralnego ogrzewania, gazową, wodno-kanalizacyjną. W obecnym budynku szkolnym znajduje się 17 sal lekcyjnych, 3 pracownie, Swietlica, kuchnia z zapleczem i jadalnią, gabinet lekarski, biblioteka, sala telewizyjna, sala komputerowa, 2 sale gimnastyczne (z których jedna przeznaczona jest dla klas nauczania początkowego). Obok budynku zlokalizowano asfaltowe boiska do piłki ręcznej, koszykowej, nożnej, siatkowej i tenisa.

W roku szkolnym 1999/2000 ośmioklasowa szkoła podstawowa została przekształcona w sześcioletnią, oraz utworzono dwie pierwsze klasy gimnazjalne Gimnazjum w Żabnie. Od 2001 roku gimnazjum to usamodzielniło i funkcjonowało jako Publiczne Gimnazjum w Niedomicach. Obecnie to Szkoła Podstawowa im. Polskich Olimpijczyków.

Historia szkoły

Gmina

Warto zajrzeć

O nas

Historia szkoły

Gmina

Polityka prywatności

Warto zajrzeć

O nas